"Zoals de zon de bloemen kleurt, zo kleurt de kunst mijn leven. Het is mijn leer. Schilderen, illustreren, beeldhouwen en boetseren zijn mijn belijdenis. Om kunstenaar te mogen zijn is voor mij een gunst van het leven. Ik help eenieder met liefde van kunst te genieten!"

Kunstenares Marij Heijligers is 62 jaar geleden geboren in het ziekenhuis van de Goddelijke Voorzienigheid in Sittard.
Ze groeide op in Limbricht en op een paar jaar na, heeft ze er altijd gewoond en gewerkt.

Marij komt uit een schilderfamilie en is de derde generatie die zich bezighoudt met tekenen, schilderen, boetseren, beeldhouwen en restaureren.
Opa Jean Pierre Heijligers vertrok als jongeman naar Duitsland om in o.a. Berlijn te werken en te leren bij diverse kunstenaars. Terug in Limbricht startte hij een schildersbedrijf en werkte hij daarnaast als restaurateur en vervaardigde hij beelden en schilderijen. Zijn zoon Frits heeft het schildersbedrijf van zijn vader overgenomen en was een begenadigd (kunst)schilder. Tevens had ook hij een goede reputatie als restaurateur.

Marij is het jongste kind uit een gezin met 3 kinderen en terwijl haar 2 broers het schildersbedrijf van vader voortzetten, is zij degene die met het kunstenaarschap in de voetsporen van haar (groot)vader is gestapt.
Als meisje van 8 jaar tekende Marij al zonder moeders toestemming een zeer gedetailleerd springend paard op de muur boven haar bed in haar slaapkamer.
Moeder was not amused en vader was enorm trots en nam iedereen mee naar boven om het kunstwerk van zijn dochter te bewonderen.
Zowel op de basis- als op de middelbare school herkende en erkende men hoe talentvol Marij was in tekenen en handvaardigheid. Toch durfde zij het niet aan om naar de kunstacademie te gaan en professioneel en voltijd kunstenaar te worden. Een te onzeker beroep!

In plaats daarvan ging ze werken bij een notaris, deed een hbo-opleiding tot notarisklerk en werkte uiteindelijk 25 jaar bij diverse notarissen.
In al die jaren is Marij als hobbyist blijven schilderen, boetseren en beelden maken, onder andere "het maske daol", hét carnavalsbeeld op de Platz in Limbricht dat een prominente rol inneemt in het dorp tijdens de vastelaovend.

Het kunstenaarsbloed bleef door haar aderen stromen. Regelmatig stelde ze zich in die jaren de vraag of ze niet toch het kantoor achter zich moest laten om datgene te doen waar echt haar hart ligt. In 2002 hakte ze uiteindelijk “de knoop” definitief door, heeft ze haar baan opgezegd en werd in 2003 met een solotentoonstelling in het "oude Salviuskerkje" in Limbricht het startsein gegeven voor haar nieuwe carrière.

In haar atelier aan de dr. Nolensstraat in Limbricht geeft Marij sindsdien dagelijks teken- en schilderlessen aan zowel volwassenen als aan kinderen, evenals boetseerlessen en diverse workshops. Daarnaast is ook zij restaurateur, maakt ze haar eigen werk dat ze regelmatig exposeert en/of werkt ze in opdracht.
Mens en dier staan altijd centraal in haar werk.

Net als veel andere dorpsgenoten is Marij al sinds haar jeugd geïntrigeerd door dé heks die in de 17e eeuw in het kasteel Limbricht gevangen werd genomen. Ze is dan ook als kind regelmatig te vinden bij het kasteel.
In 1993 is er een openluchtspel opgevoerd op de binnenplaats van het kasteel over de laatste dagen van die heks, Entgen Luijten. Dit ter gelegenheid van Sittard 750 jaar stad.

Sinds die voorstelling speelt Marij al met de gedachte een beeld te willen maken van deze bijzondere vrouw die veel onrecht is aangedaan, zeker nadat Marij zich verdiept had in haar levensverhaal. Door de jaren heen was deze wens soms wat meer op de voorgrond maar ook regelmatig ergens in haar achterhoofd. Drie jaar geleden las Marij op facebook dat Susan Smit bezig was met vooronderzoek omdat zij een roman wilde gaan schrijven over “de heks van Limbricht”. Dat wakkerde het vuur weer aan en is sindsdien niet meer geblust, in tegendeel.

In samenwerking met Stichting Kasteel Limbricht, de gemeente Sittard-Geleen, de opgerichte Stichting Entgen Luijten en een enthousiast bestuur gaat het er van komen.
Zodra de benodigde gelden bij elkaar zijn gebracht, geeft het bestuur van Stichting Entgen Luijten de kunstenares opdracht om het beeld te gaan maken.

Dit standbeeld zal dienen als eerherstel voor Entgen Luijten, een sterke, mondige vrouw, ten onrechte beschuldigd van hekserij en als zodanig als laatste heks van Nederland berecht en om het leven gebracht.
Sterke, mondige vrouwen die openlijk voor hun mening uitkomen, die zich niet de mond laten snoeren, die het machthebbers lastig maken met hun openlijk afkeurende, afwijkende, eerlijke mening werden en worden nog steeds (deels) door de maatschappij met afkeuring bekeken en behandeld, onderdrukt en/of weggezet.
Voor al deze vrouwen zal het beeld van Entgen Luijten symbool komen te staan.

→ website Marij